Aνήκει στην οικογένεια των τουρκικών γλωσσών (turkic languages) και το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της είναι ότι πρόκειται για μια συγκολλητική γλώσσα, που σημαίνει ότι τα νοήματα σχηματίζονται προσθέτοντας στο τέλος των λέξεων επιθήματα δηλαδή «συλλαβές». Για παράδειγμα: Η λέξη «σπίτι» είναι «ev».
Για να πούμε «σπίτια» θα πρέπει να «κολλήσουμε» το επίθημα «ler» στο τέλος της λέξης και να πούμε «evler». Εάν θέλουμε να πούμε «τα σπίτια μου», θα πρέπει να κολλήσουμε άλλη μια συλλαβή και να πούμε «evlerim». Και τέλος, εάν θέλουμε να πούμε «στα σπίτια μου» θα κολλήσουμε ακόμη μια συλλαβή και θα πούμε «evlerimde». Με αυτή την περιγραφή δεν είναι καθόλου υπερβολικό να περιγράψουμε την Τουρκική ως μια γλώσσα που μοιάζει με τα γνωστά σε όλους μας παιχνίδια ‘’Lego’’.
Not a member yet? Register now
Are you a member? Login now
